WCiD – Trzy miłości i Coquelicot

Witajcie w środowym Wspólnym Czytaniu i Dzierganiu u Maknety 🙂 Escargot z zeszłej środy skończony. Wygląda tak: Więcej zdjęć i uwag w poprzednim poście, czyli tutaj. A w tym tygodniu: Niewielki postęp w czytaniu, dalej 'Trzy miłości’. Miłość pierwsza, czyli mąż – ciamajda, zakończona. Biedak się utopił w tragicznych okolicznościach, trochę w dodatku z winy głównej bohaterki. Taka ofiara miłości, można powiedzieć. Teraz rozwija się miłość druga. Syn, 9-letni Piotruś, który na moje oko ma zadatki na koszmarnego egoistę, samoluba, egocentryka itd. Czytam powoli, bo mnie to trochę denerwuje. Choć nie na tyle, żeby się poddać. Pewnie w przyszłym tygodniu dojdę do trzeciej miłości. Wnuki? Synowa? czy może zupełnie ktoś nowy? Makneta pyta o czytanie klasyki. Ja osobiście lubię i cenię coraz bardziej, możliwe, że z wiekiem coraz mniej rozumiem współczesność, a klasyka to taki plasterek na rzeczywistość. Przez święta przeczytałam 'Ziemię obiecaną’, po raz pierwszy i z dużym zainteresowaniem. W dodatku któregoś dnia na Kulturze nadawali film, to sobie zrobiłam całość. A na półce leży i czeka 'Quo vadis’, to akurat kiedyś już czytałam, ale uwielbiam język i styl Sienkiewicza, no i postanowiłam odświeżyć. Na froncie robótkowym dalej po francusku. Był 'escargot’, a teraz się dzierga 'coquelicot’. Tak jakoś samo wychodzi, ta frankofonia. Czapka (tradycyjnie ostatnio) z takim śmiesznym czymś. Pozdrawiam zimowo i (całe szczęście, jak dla mnie) bezśnieżnie 🙂