nieduża, delikatna, lekka, zwiewna i urocza.
Pomysł dojrzewał powoli i stopniowo, najpierw pojawiła się
bladoróżowa Lenka, potem chusta, a na końcu wszystko zostało obfotografowane,
spisane i sprawdzone, i powstał wzór 🙂
w sumie tak do końca nie wiem, sama tak się nazwała 🙂
podczas wymyślania i dziergania nic nie przychodziło mi do głowy,
ale jakoś tak byłam obok, nie walczyłam z natchnieniem
i po prostu czekałam, aż wreszcie objawi mi się ta właściwa nazwa dla chusty.
I rzeczywiście, pojawiła się sama,
w momencie gdy odpięłam wszystkie szpilki po blokowaniu i podniosłam udzierg do góry, żeby po raz pierwszy zobaczyć, co tak właściwie wyszło z mojego pomysłu.
Właśnie wtedy poczułam bardzo kategorycznie, że to ma być 'Calineczka’.
I tak zostało 🙂
Tak jak i śliwkowa Aliseda – Calineczka jest zrobiona z Lenki od Włóczek Warmii.
Wybierałam i przebierałam w tych cudnych kolorach i w żaden sposób nie mogłam się zdecydować.
Aż wreszcie postanowiłam pójść drogą rozsądku i logicznego myślenia,
odrzucić utarte schematy,
czyli wszystkie odcienie niebieskiego, zielonego i żółtego, do których zawsze ciągnie mnie instynkt,
i wybrałam kolor zupełnie nowy.
Bladoróżowy.
Poklikałam, gdzie trzeba, zapłaciłam i opanowały mnie wątpliwości, czy to aby dobra decyzja…
bo taka jakaś 'nie moja’ 🙂
Po paru dniach otrzymałam przesyłkę i zachwyciłam się bladym różem niezmiernie !!!
Jest cudny!!!
A potem to już zostało tylko znaleźć sposób połączenia tego delikatnego różu z delikatnością chusty.
Nie chciałam chusty bardzo ażurowej,
Takiej, która składa się z samych dziur, a wokół nich jest
trochę udziergu,
Raczej wyobrażałam sobie całkiem spore przestrzenie
zapełnione kolorem, a do tego jakieś takieś delikatne fidrygałki, oraz obowiązkowo zakończenie
pikotkami.
Uwielbiam pikotki 🙂
Chustę zrobiłam raczej niewielką, taką zarzutkę na ramiona,
na letnie dni i wieczory.
Żeby zdobiła, ale nie grzała,
żeby coś założyć, ale tak właściwie to jakby nic.
